De tekening van Sara is een uitnodiging om van binnenuit te bewegen naar een nieuw normaal.
Wat is normaal? En wie bepaalt dat eigenlijk?
Onderwijs inrichten op basis van 'het gemiddelde' kan dan misschien efficiënt, effectief en logisch lijken, maar het heeft flinke consequenties. In de dagelijkse praktijk betekent het dat een groot deel van de kinderen structureel het gevoel heeft niet oké te zijn. Te dom, te slim, te druk, te gevoelig, te snel, te langzaam, te wiebelig, te dromerig, te...
Met het gemiddelde als norm, wordt iedere afwijking ervan al snel als een stoornis of probleem gezien. En dan zou je zomaar het idee kunnen krijgen dat er iets mis is met een kind. Dat het stuk is en gerepareerd moet worden. Maar kinderen zijn niet stuk. Ze zijn precies goed, zoals ze zijn. Allemaal.
Via de rode knop kun je de tekening downloaden. Druk af en ga er samen over in gesprek. Met je partner, je team, je parallelcollega's, de kinderen in je groep of tijdens een bijeenkomst met ouders en anderen die betrokken zijn bij de ontwikkeling van kinderen. Stel vragen als:
- Wie herkent dit beeld?
- Welke ervaring heb je zelf?
- Welke voor- en nadelen zie je?
- Hoe ziet onderwijs eruit als iedereen 'normaal' is?
​
Wat levert dit gesprek op? Welke nieuwe vragen ontstaan?
En wat betekent dat voor jouw praktijk? Wat ga je doen?